In de volksmond heeft het een negatieve lading – ontmaskerd worden. Ze hebben me door. Ze doorzien mijn ware bedoelingen. Een masker draag je om niet herkend te worden, om je echte gezicht te verbergen. Met een masker doe je je voor als degene die je wilt zijn in de wereld. Het beschermt je – of beter – het heeft je ooit beschermd om niet gekwetst, afgewezen of beschadigd te worden. Op momenten en in situaties die niet veilig voor je waren.
Het Griekse woord voor masker is ‘persona’. Jij gaat de wereld zien door je masker, en de wereld (her)kent jou aan je masker. Het wordt geleidelijk je persoonlijkheid, je identiteit. Het vormt een filter tussen jou en de wereld om de ander op een veilige afstand te houden.
‘Hoe gaat het?’, vroeg ik hem bij binnenkomst. ‘Goed!’, zei hij monter. De man die in massagesessies steeds weer meer contact heeft gekregen met zijn lichaam, met zijn gevoel. ‘Ik kan steeds beter in het nu zijn.’ Hij zegt zich niet meer voortdurend op zijn hoede te voelen. Minder druk in zijn hoofd. Hij ziet de wereld om zich heen letterlijk scherper. Alsof er een filter verdwenen is.
Hij wil deze massagesessie graag aandacht geven aan zijn nek, schedel, gezicht. Omdat hij merkt dat daar veel opgeslagen stress zit. Als ik een gevoelige plek in zijn hals masseer, voelt hij zich kwetsbaar worden. En begint er iets te borrelen in zijn buik. Later in de massage geef ik druk op zijn kaakspieren. Er komt verzet, ongemak. Ik moedig hem aan geluid te maken en zijn mond te openen. Er komt een langgerekte grom uit zijn binnenste vrij die steeds intenser wordt. Ook als ik de druk eraf haal.
Na de massage heeft hij een ontspannen gezicht. Het was heerlijk me zo sterk te voelen, me niet in te houden, mezelf te tonen. Hij had gemerkt hoe zijn geluid dóórtrilde in zijn lichaam. Het had hem diep in zijn lijf laten zakken. En had nog nooit zijn stuit, zijn basis zo stevig gevoeld.
Ik vind het steeds weer prachtig om te zien hoe mooi mensen zijn als zij hun masker afzetten. Dat is – ook voor mij - niet altijd makkelijk. In situaties met nieuwe mensen gaat soms als vanzelf mijn masker op. Wil ik die rustige, zelfverzekerde en slimme persoon zijn, die het allemaal al kan en weet. Ik voel steeds beter dat anderen dan afstand tot me houden.
Een vriendin zei laatst dat ze me in het begin meed, liever niet met me wilde samenwerken. Toen we elkaar toch een keer masseerden kon ik het masker laten zakken. En kregen we echt contact.
Nog steeds zijn er perioden waarin ik het masker moeilijk weg kan houden. Knaagt de twijfel of ik wel echt een massagetherapeut ben. Of het niet gewoon een nieuw masker is. Mijn nieuwe gewenste identiteit. Want ja, het voelt soms nog zo onwennig, zo anders dan hoe ik tot voor kort mijn leven leefde. Maar dan ervaar ik weer hoe ik in de massage mensen help om contact te krijgen met hun diepste ik, hun ware zelf. En weet ik dat dit is wat ik te doen heb, wat mijn leven waardevol maakt.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden, en zal zichzelf opnieuw verstaan. En leven bloot en onomwonden, aan niets en niemand meer ten prooi.
Comments